Daar is íe weer, mijn hoed, de zomerse variant deze keer. Mijn hoed staat voor mij symbool voor leven in het ‘hier en nu’. Dingen nú doen en niet uit stellen. Eerder schreef ik er ook al over (zie hier), want echt…ik leef nu in mijn later.
Bij het vorige berichtje over de hoed wist ik nog niet hoe toepasselijk het berichtje was op de situatie nu; ik wist nog niet welk avontuur op ons stond te wachten!
Inmiddels wonen we bijna 2 maanden in Singapore en draag ik mijn hoed dagelijks.

Hier en nu, een reminder

Mijn hoed werkt als een reminder. Een herinnering voor mezelf om meer in het ‘hier en nu’ te leven en minder in mijn hoofd bezig te zijn. Bezig zijn met wat er nog kan gaan komen, of wat er is geweest. Want terug denken én vooruit denken (veelal negatief in mijn geval) dat kunnen we goed genoeg!
Een grotere uitdaging is om te zijn waar je bent, wat je op dít moment voelt en ervaart: het mooie en zeker ook het minder mooie en minder fijne. Met als doel om het leven, met al haar makken, volledig te beleven.

Bewust leven, hier en nu

En ik moet eerlijk zeggen…dat gaat hier heel gemakkelijk op grote afstand van ons vertrouwde leven. Ik merk dat emoties elkaar erg snel kunnen opvolgen – en dat is best wel even wennen voor een ‘stabiel’ iemand als ik. Van enorme trots naar enorme onzekerheid in een paar minuten bijvoorbeeld. Alsof ik alles door een vergrootglas ervaar. Zeker niet altijd fijn, wel leerzaam vanuit psychogisch-oogpunt gezien!

We lijken hier veel bewuster te leven: alles is nieuw en anders, niks lijkt meer standaard of voorspelbaar. Dat vind ik bijzonder. Ik denk dat dat dus komt doordat we hier bijna automatisch veel meer in het hier en nu leven. Met meer aandacht op wat we hier en nu denken, voelen en ervaren, juist omdat alle emoties zo uitvergroot lijken te zijn.
Op sommige momenten is het leven echt supermega-fantastisch-geweldig en op andere juist enorm stom-moeilijk-zwaar-rot.
Wat ACT hierover zegt? _{^{(Bron: Time to Act, Gijs Jansen| Tim Batink)}} “We zitten met ons hoofd vaak in het verleden en de toekomst, en vergeten daarmee het heden. Hierdoor gaat het leven zelf aan ons voorbij. Door al je aandacht te richten op wat je in het hier en nu denkt, voelt en ervaart, maak je contact met wie je werkelijk bent. Hierdoor loop je niet zo snel meer aan jezelf voorbij.”

Een klein stukje uit de film Kong Fu Panda vat dit heel mooi samen. Ik stuur je het graag toe als je je een reactie achterlaat in de berichten.

 

 

SIMPELWEG Elke richt zich op vrouwen die een ziekte (zoals kanker) hebben/gehad of last hebben van burn-out klachten. Hierbij werk ik vanuit het ACT-gedachtengoed. Momenteel werk ik alleen online. Ik lever graag maatwerk en denk graag mee. Een verwijzing van de (huis)arts is niet nodig.